Nagase Ryokan

In Takayama hebben we overnacht in de Nagase Ryokan.


Dit hotel in Japanse stijl verschilt nogal van de 'gewone' hotels die we in Kyoto en Kanazawa hadden. Het dagritme van de Ryokan ziet er als volgt uit:

Aankomst tussen 15:00 en 17:00. We krijgen een kleine rondleiding door de Ryokan (een complex met ongeveer 8 kamers, veel gangetjes, en meerdere kleine binnentuintjes), en daarna groene thee op onze kamer. De kamer bestaat uit twee grote gedeelten, gescheiden door schuifdeuren, tatami matten (riet) op de vloer, en verder alleen een lage tafel en twee kussens met rugsteun. Vanuit de kamer heb je een prachtig uitzicht op het tuintje (van maar 2 meter breed tegen een hoge muur).


Voor het eten (18:30 stipt) kunnen we gebruik maken van het gemeenschappelijke bad. Aangezien er vandaag weinig gasten zijn, is er maar een bad in gebruik (anders is het gescheiden in mannen en vrouwen) waar we samen in kunnen (met een handige stok achter de schuifdeur om anderen buiten te houden!). Eerst inzepen en wassen, en dan het 40+ graden bad in, ook weer met uitzicht op een tuin.

Het avondeten wordt vervolgens in de kamer opgediend, en bestaat uit ongeveer 10 kleine gangen die als kleine kunstwerkjes worden vormgegeven. Een bediende brengt iedere gang apart naar je kamer, en neemt de vorige weer mee. Een selectie van het eten: ingemaakte zure groenten, tofu-soep, dun gesneden rundvlees uit de streek (Hida), tempura, (veel) sashimi (rauwe vis), visseneitjes (ook rauw) in verschillende formaten, gekookte groenten (zoals zeewier), en als laatste gang rijst en misosoep.

Na het eten wordt de tafel weggehaald, en de futons op de grond uitgespreid, en wordt er gevraagd hoe laat je wilt ontbijten.

Het ontbijt dat je ook weer in je kamer eet (nadat de futons weer in de kast zijn opgeborgen), bevat weinig (geen) dingen die je thuis 's ochtends zou eten. Rijst, misosoep, gebakken vis, zure groenten, tofu in soep, etc.


En vanaf hier herhaalt het ritueel zich weer met het bad aan het eind van de middag.

Shirakawa-go & Takayama

Maandag reisden we van Kanazawa naar Shirakawa-go, een klein dorpje omringd door bergen dat op de wereld erfgoedlijst staat om de bijzondere huizen met rieten daken. Erg toeristisch, maar wel mooi om te zien en verfrissend om even uit de grote stad te zijn. We hebben overnacht in een Minshuku, een Bed & Breakfast in Japanse stijl in zo'n huis met rieten dak. Het was even schrikken toen de eigenaresse ons ondanks de reservering niet verwachtte, maar uiteindelijk waren we toch welkom. De kamer was klein met rieten tatamimatten, en er stond eigenlijk niets ('s avonds konden we slapen op futons). Hoogtepunt was het eten in een prachtige huiskamer, met vuurplaats in het midden.


Takayama is een leuke kleine stad in de bergen, waar alles prima beloopbaar is. We hebben er een oud 'provinciehuis' bezocht, dat heel groot was, want niet alleen de bestuurder leefde er, maar ook zijn vrouw, kinderen, en personeel. Verder waren er prachtige straatjes met houten huizen (waaronder onze ryokan) en hebben we een mooie wandeling gemaakt aan de rand van de stad, waar allerlei verschillende boeddhistische en shintoistische tempels zijn.

Kanazawa

Gisteren zijn van van Kyoto naar Kanazawa gereisd, iets meer dan 2 uur met de trein. Kanazawa is net als Kyoto gespaard gebleven in de tweede wereldoorlog, omdat er geen militaire doelen waren. Er zijn in deze stad nog oude Geisha- en Samoeraihuizen, waarvan enkele te bezoeken zijn.

We hebben het Geishahuis Ochaya Shima bezocht. De kamers waar de gasten ontvangen werden, hebben een kleine 'wachtkamer' ernaast waar de Geisha's zich klaarmaakten voor een optreden. De foto is genomen vanuit zo'n wachtkamer, in de richting van de kamer voor de gasten (met op de achtergrond ook nog een koto).


Het samoeraihuis op de onderstaande foto heeft een bijzondere tuin. Minder dan 100 m2, maar toch een van de mooiste van Japan, met vijvers op twee niveaus (en met enorm grote karpers erin!). De tuin is zo aangelegd dat je hem het beste kunt bekijken als je op de grond zit in een van de aangrenzende kamers in het huis.


Morgen vertrekken we naar Shirakawago, en daarna Takayama. Waarschijnlijk hebben we daar geen Internet, dus het kan even duren tot de volgende update.

Geisha's

In de wijk Gion, met allerlei oude huizen, winkeltjes en restauranten, zijn nog geisha-huizen. Als toerist kom je daar niet in. Vanochtend zagen we wel dat er een fotoreportage gemaakt werd. Kortom: toch nog geisha's gespot.


Later hebben we gewinkeld in een enorm warenhuis. We kwamen ook op een overdekte markt met hoofdzakelijk eten. Niet dat je daar altijd honger van krijgt. Je ziet echt de gekste dingen: groentes die wij helemaal niet kennen, en vooral alles maar dan ook alles van vis en andere zeedieren (vis zelf, maar ook eieren, ingewanden, ogen, complete inktvissen, gedroogde vis-chips enzovoort.


's Avonds hebben we shabu-shabu gegeten; heel dun gesneden rundvlees en groenten, die je kort laat koken in een pan (waarin dan vanzelf bouillon ontstaat). Na het koken haal je het door de sojasaus.

Saiho-ji

Vanochtend zijn we naar de Saiho-ji Tempel geweest. Een tempel met een boeddhistisch klooster dat nog steeds in functie is. De tempel staat op de werelderfgoedlijst en is vooral bekend om de mostuinen (vandaar de bijnaam: Mostempel). Wil je erheen dan moet je je minimaal een week vantevoren aanmelden. Je krijgt dan een kaartje thuis met allerhande informatie (voor ons niet zo begrijpelijk) en de tijd en dag dat je wordt verwacht. Je moet dan eerst 'meeleven' met de monniken: luisteren naar sutra's, zitten in de Zen houding en een wens opschrijven en die aan boeddha voorleggen. Ook werd er iets verteld (althans, dat denken we) over Zen meditatie. De mostuin was echt geweldig.



Vandaag was ook een nationale feestdag in Japan (Thanksgiving). Iedereen is dan vrij en dat hebben we gemerkt. Wat een mensen op straat. Natuurlijk is er dan een overmaat aan politieagenten, stadwachten en verkeersregelaars die vooral veel staan te buigen en te glimlachen en dat bij elk kruispunt. Het was enorm druk, voor elk restaurant stond een rij (wel heel netjes overigens, zoals ook voor de bus en de metro).

Kyoto

Na een lange vlucht zijn we eindelijk in Japan. Al op het vliegveld verbaas ik (Marloes) me over alle automaten, zoals deze voor allerlei trein/bus/etc kaartjes. Vrijwel in elke straat vind je automaten met drinken en sigaretten. Daarnaast 'praat' alles: liften, sommige vrachtwagens, bussen, metro's en zelfs de pinautomaat (voordat hij je pasje uitspuugt omdat het niet geaccepteerd wordt, krijg je een hele preek).



Vandaag hebben we (o.a.) Ginkakuji bezocht, een UNESCO World Heritage Site. De herfstkleuren zijn in heel Kyoto prachtig!